یک هفته گذشت آخرین پنج شنبه ماه شعبان سر رسید 
رفقا با همدیگه رفتن برا مناجات شعبانیه
خداوندا! با مهلت و میدانی که به نفس داده ام، بر خویش ستم کرده ام، پس اگر مرا نیامرزی، پس وای بر من.
خدایا! همواره در طول زندگی، از لطف و احسانت برخوردار بوده ام، پس از مرگ هم، لطف خویش از من دریغ مدار.
خدایا! چگونه مایوس باشم از اینکه پس از مرگ هم نگاه لطف و احسان تو بر من خواهد بود، در حالی که در طول حیاتم، با من جز احسان و نیکی نکرده ای.
خدایا! کار مرا آنگونه به سامان برسان که تو سزاوار آنی (نه آن سان که من در خور آنم).
خدایا! با بزرگواریت، به من عنایت کن، بر گناهکاری که در لجه جهل خویش فرو رفته است.
خدایا!
نمیدونید چه صفایی داشت موقعی که نام حسین تو فضای مجلس پیچید و خود به خود اشکها جاری شد
توصیه به تمامی دوستان آخرین پنج شنبه این ماه رو از دست ندید.
خدایا بحق فرزند زهرا(س) دل تمامی دوستان ما را آرام و شاد گردان.
((الـــــــــهی آمـــیــــــن))